บทที่ 362 ดอกหมู่ตาน (๑)

หลังจากทำงานมาทั้งวัน หวังซานเย่ก็ได้เวลาพักเสียที เขาเอนกายพักพิงกับผนังเรือนด้วยความเหนื่อยอ่อน เนื่องจากงานที่หลี่หว่านอิ๋งสั่งให้ทำนั้นเสร็จเร็วกว่ากำหนด นางจึงใจดียอมให้เขากินอาหารมื้อใหญ่ แม้ว่าท่าทีของนางจะเย็นชา แต่ว่าสิ่งที่นางแสดงออกผ่านอาหารชุดใหญ่นี้ก็ทำให้เขาปลาบปลื้มใจเป็นที่สุด

หลังจา...